Paris, tes gamins, tes artisans
Eigenlijk is er voor iemand met creatieve aspiraties geen ontkomen aan; vroeg of laat hakkel je je in het Frans door Parijs op zoek naar precies dat ene winkeltje waar men alle noodzakelijkheden voor het maken van tassen verkoopt. Mando dus. Voor de ruiten een ratjetoe aan stof dat zich deftig als gordijn voordoet. Precies om 14.00 wordt dat opzij geschoven om de rij wachtenden binnen te laten. En in die rij kun je maar beter de eerste zijn. Er wordt ruim tijd voor iedere klant uitgetrokken, en ook de laptop die gebruikt wordt voor het doen van zaken wordt niet tot enige snelheid gemaand. Ruim de tijd dus om al wachtende te kijken wat je nog aan hebbedingen zou willen meenemen, ware het niet dat je door de stoffige bomen het in diverse vitrines verstopte bos niet meer ziet. Nee, dit is het soort winkel waar je óf zelf weet wat je nodig hebt voor je binnenstapt, óf je laat adviseren.